Dziękuje ci raz jeszcze Tari - powiedziała księżniczka - A któż to? Hej nieznajomy! Podejdź tu i powiedz kim jesteś!

Tak-odpowiedziała dziewczyna lekko się uśmiechając. Miło mi cię poznac Kotori. A to Tari mój towarzysz-powiedziała wskazując na chłopca

- Wiedźma powiadasz... Ale te istoty w szpiczastych kapeluszach są magami! Widziałem je przed chwilą przez okno... - powiedział Kotori w zamyśleniu.

- Ej wy tam, z drogi...! - krzyknęło coś za nimi, rozsiewając wokoło gęsty dym truskawkowego cygara. Coś ubrane w spódniczkę i dlugie pończochy, lecz wyposażone dosyć męską twarzą. Ominęło ich, przybijając za nimi, do drzewa jakąś kartkę o następującej treści:
"Dobra wróżka poszukuje bishounena. Chętnych prosimy na kasting, który odbędzie się za cztery kwadry księżyca pod wieżą obserwacyjną Cambriony... Podpisano - Dobra Wróżka."

-ŻART?! - zdenerwowała się wróżka słowami rogacza, wykonując swój półobrót w stylu kung-fu i powalając go na ziemię, dociskając wrednie ogromnym buciorem. - żart...?! Śmiesz śmiać się z damy...?! - wykrzyknął, lecz nagle złagodniał i wyciągając z kieszeni różowy wachlarz z piórami, potrzepotał nim przy swej twarzy. - Oj... - wyjęczał, śmiejąc się nerwowym śmiechem. - Oj... Zgubiliście się...? Chcecie cukierków?

Na polanie, niedaleko chatki pojawiła się wiedźma, przyciskając do swej piersi stworzonko.
Usiadła na murawie, wciąż trzymając go na rękach.
- Trochę sobie porozmawiamy... dobrze...? - spytała, głaskając womita po włosach. - Powiedz mi, Riko, Dlaczego włamałeś się do mojego domu...? - Na jej twarzy widniała teraz surowość, lecz nie do końca... Jej twarz przybrała maskę matki, która próbuje wyciągnąć ze swojego dziecka całą prawdę ukrytą pod kłamstwami...

Ostatnio edytowany przez Aya (2008-04-08 18:08:08)

Tari ostrożnie podniusł sie z ziemi siadając na trawi:" Ajć..To bolało.." Powiedział masując sobie przygniecione plecy:" Mam cię wziąć na poroże?!" Spytał po chwili uśmiechając się wrednie:" To tylk ozart..Kim jesteś dziwna wróżko?" Spytał wciąż masując obolałe miejsce i co chwile zaciskając z bólu powieki...

Wiedźma uśmiechnęła się miło, głaszcząc go po policzku. - Riko, Riko... Marzą ci się skarby, ale nie zdajesz sobie sprawy, że skarb, którego szukasz jest głęboko w tobie, o tu... - Zoraida położyła kilka swych palców na piersi Womita, czując jak bije jego serce.

Wiedźma roześmiała się głośno po słowach Riko, który tak za bardzo nie zdawał sobie sprawy o co jej chodzi. - To nie jest rzecz materialna Riko - powiedziała w końcu, a uśmiech wciąż nie spełzał z jej twarzy - To dusza, część twojej przeszłości, którą posiadasz, a której nie mają inne womity...

Tymczasem Riko spojrzał z podejrzeniem na Zoraidę nadstawiając uszu:" O co chodzi z tą przeszłością? Czem unei mają jej inne Womity?" Spytał p ochwili błądząc myślami gdzieś tam, czego nie za dobrze pamiętał..

- "Gdzie może być ta wioska...?" - spytał się w myślach, rozglądając wokół, lecz nie dostrzegając nic prócz lasu i osób stojących obok niego. - "Co ja tu właściwie robię...?" - Kotori zaczął podążać drogą prowadzącą do chatki, kiedy reszta osób pogrążała się w rozmowie. - "Może ona coś mi powie..."

Kotori odwrócił się raptownie, odtrącając jej rękę. - Idę wypełnić swoją misję... Ktoś na mnie czeka i nie mogę pozwolić by czekał zbyt długo.

"Taka..praca?" Powtórzył Tari poczym podrapał sie po głowie:"No cóż...W taki mrazie dobrze...Pierwszym naszym życzeniem będzie...środek transportu! Muszę zabrać z tąd Megumi.." Powiedział chłopka poczym spojrzał na Megumi.

- "środek transportu..." - pomyślała wróżka, wyraźnie się nad czymś zastanawiając... Zagwizdała na palcach, a wten zza drzew wylazł Gortant*- Eee... No cóż... Może być, w końcu nie mówiliście czego oczekujecie - powiedziała wróżka, uśmiechając się wrednie.

*Gortant - Gigantycznych rozmiarów [podobnych do krokodyla] mrówka skrzyżowana ze skorpionem [była osiodłana ;) <- pakiet dodatkowy od wróżkiXD]

Riko ze zdumieniem słuchał opowieści wiedźmy i nei mógł wprost uwierzyć w jej slowa..:" To ja mam brata?! I co ja robiłem w tym dziwnym mieście..Odkąd pamiętam byłem tutaj...W Złym Lesie...Co mam teraz zrobić Zoraido?" Riko był wyraźnei łagodniejszy niż przed chwilą...Posmutniał i nie wiedział co ma zrobić...Czuł sie zagubiony, bo ktoś wywrócił niegdyś jego życie do góry nogami...Tylko Zoraida mogła pomóc je wyprostować...

Wróżka zaśmiała się głośno, jednak zdając sobie sprawę, że nie jest facetem , a 'damą', spoważniała, cicho chichocząc. - Gortant jest w miarę szybki, w tym lesie przeskzadzają mu drzewa, taranuje wszystko co stoi mu na drodze... Wiecie, te termicze zapędy... Prawda Gori? - Wróżka zwróciła isę do stworzenia, głaszcząc go po głowie. - Nie zrobi wam krzywdy, ale musicie uważać by nie wytropił swojego przysmaku, bo wtedy będziecie mieć problem...

"Problem?" Powórzył Tari ze strachem:" A co wtedy może ise stać i co jest jego przysmakiem?"

Czy... Czy moglibyście mi pomóc? Potrzebuję pilnie wysłac do kogoś list... - powiedziała Megumi

Dziękuję ci bardzo Tari - powiedziała Megumi i zaczęła pisac.
Witaj kochany!
Udało mi się uciec od Uzariego!
Czy to nie wspaniałe? Znowu bedziemy razem!
Mam nadzieję że po tym co ci zrobił nie ucierpiałeś za bardzo...
Jestem na leśnej polanie... Powiem moim towarzyszom abyśmy zaczekali
Kocham Cię i tęsknię miły!
                                  Twoja Megumi

Megumi widząc ukochanego zerwała się do biegu by po chwili znaleśc się w ramionach Kai'a... "Kochany jak cudownie cię znowu widziec! tak się cieszę!" powiedziała głaszcząc go po twarzy... "Tak strasznie tęskniłam!"po tych słowach zaczęła namiętnie go całowac. Jednak przypomniwszy sobie o obecności towarzyszy na polanie uspokoiła się. Wzięła Kai'a za rękę i zaprowadziła go reszty...

Kai był strasznei szczęśliwy, że udalo mu sie odzyskać jego miłośc...Obejmował ją teraz uwaznei sluchajc słów dziwnego towarzysza Megumi..:"Zaraz zaraz..Kim ty właściwie jesteś?" Spytał po chwili Kai

Kai uśmiechnął się na okochanej poczym objął ją i zaczął ponownie sluchać towarzysza...Wkoncu  bardzo chcaił uciec z Megumi przed Uzarim...

Wiedźma skinęła głową, biorąc womita na ręce, po czym zaczęła iść wkierunku Flammae, mijając grupkę luzi po drodze...

Szybkie stworzenie przemyjkało las w nadziei odnalezienia Megumi...
- "Tylko jak ona wygląda...? Miaaaaauuuu nie spytałem najwazniejszego! Głupi Oni, głupi...! Hę...? A oni kim są?" - pomyśalł kotek, obserwując grupkę ludzi na polanie. - "Może ich spytam...?"
Stworzonko udało się w krzaki, gdzie uzyskało szybko swą półludzką postać. - Hej, nieznajomi... znacie kobietę o imieniu Megumi...? - zapytał, wolnym krokiem zbliżając się do grupki.

Kai spojrzał na ukochaną i skinąl głową:" Jedźmy juz, kochanie..." powiedział podając dziewczynie rękę by wsiadła na Goranta:" Jedziesz z nami Tari, prawda?"