Siedzącego na murku chłopca zauważa Wielki Mistrz Ghan. Uważa sie on za przywódcę wioski więc czesto go patroluje...Zastanawiało go dlaczego taki malec siedzi tam zupełnie sam więc postanawia go o to spytać...:
Hej, chlopcze! Nad czym tak rozmyślasz? Siedzisz tu tak dlugo...

"Rozmyślasz..?" : Mistrz Ghan podrapał się po długiej siwej brodzie poczym spojrzał w słońce: "Chyba nie będzie dizś deszczu" pomyślał poczym ponownie zwrócił sie do chłopca: "A nad czym tak myślisz? Świat jest ciężki. A taki malec ma już problemy? Jesteś jeszcze zbyt mały by nosić go na swoich barkach..." : Odparł Mistrz poczym poklepał chlopca po ramieniu: "Lepiej idź sie pobawić  z innymi" Rzucił na pożagnanie poczym odszedł spokojnym krokiem dalej podziwiając kwitnące magnolie...

Iby biegł co sił kierując sie do wyjścia z wioski ani na chwilę nei oglądajac ise za siebie. Wiedział, że Mistrz szybk ozmienai zdanie i jednym ruchem ręki może zamknąć mu bramę przed nosem, a to była jego jedyna szansa. Sanasa na wolność i odkrycie tajemnicy życia...Gdy wreszcie dotarł do bramy rozejrzał sie w prawo i w lewo czy napewno nikt nei ma nic przeciwko jego wyjściu. Wokoł onei było nikogo. Nawet bawiących się w mordowanie biedronek dzieci...:Chybas mogę iść" Powiedział Iby lekko sie wahając: "Czas stać się dorosłym" Mówiąc to szybkim i zdecydowanym krokiem przekroczył próg bramy kierując się w ciemną otchłań Złego Lasu...

"Co robisz Erin?" Spytał znajomy glos...Był to Mistrz. Gdy zobaczył rysunek dziewczynki uśmiechnął się poczym powiedzial:"Tęsknisz za nim prawda?"

Mistrz spojrzał na dziewczynkę z wielką troską poczym powiedział: Nie jest daleko..Napewn ojest jeszcze w złym lesie..Wiem to bo mam kogoś kto go śledzi" Staruszek mrugnąl okiem poczym dodał:"Nie puściłbym go nie wiedzac co sie z nim dzieje..Owszem nei mogę mu pomóc w żaden sposób ale jestem spokojniejszy wiedzac gdzie jest i co sie znim dzieje..Dlatego też wysłałem Scrappy..To mała ale zręczna sówka..Pilnuje go i natychmaist przyleci jeśl ijego życie bedzie w niebezpieczeństwie..Jak dotąd nei wróciła czyl ijest wszystko w porządku..." Mistrz pogłaskał dziewczynkę po glowie poczym dorzucil:"Ach ta miłość.."

Dayo z kotką na ramieniu wymknęła się starając się nie rzucac się w oczy... "Mam nadzieję że nikt nas nie widzi... Chodzmy szybko" powiedziała do swej kotki jednynej wiernej jej towarzyszki

Księżniczka widząc minę Kai'a powiedziała: Też wątpie w to że nam pomogą kochanie... Ale spytac możemy czyż nie? - dodała z lekkim uśmiechem

"Boją się nas? przecież są silniejsi i jest ich więcej.." Kai był mocno zdziwiony..Spojrzał teraz na Taro oraz swoją ukochaną nei wiedząc co sie dzieje...

"Własnie o tym mówię.." Powiedział Kai poczym zwrócił się do towarzyszącego im Tariego:"A ty co myślisz Rogaczu? Dlaczego oni sie nas boją..Przecież mają przewagę..."

"Też tak myślę.." Powiedział Taro rozglądając sie po obustoszałej wiosce...

Nagle grupka wędrowców usłyszała świst...Zza jednej z chat poszybował grad kamieni upadajac tuż przed nogami przechodnich..:"Atakuja nas!" Powiedział Taro odskakując w ostatneij chwili gdy wielki głaz upadł tuż przed nim:"Musimy się skryć"