"Pamietam choć jak przez mgłę..."Powiedział Uzari wtulając się w partnerkę:" Myślę że to przeznaczenie..." Uzari zaczął zdawać sobie sprawę z powagi sytuacji i uczuć jakie zywiła do neigo Lamya...:"Jej zależy na mym zimnym sercu...? Tylko dlaczego.." Ojciec uczył go, że we wszystkim spostrzega się interes..Nic nie robi sie bezinteresownie...:"Nie mogę myśleć jak on..Tak płytko...Beznamietnie..." Uzari pocalował Lamayę lecz wciąż myślał o ojcu i wszystkcih innych sprawach przemykających m uteraz przez głowę..:"Moze to rzeczywiście sposób oderwania isę od rzeczywistości..?" Pomyślał nagle:" Nie znam..samego siebie.."

Uzari spojrzał na nią wyraźnie zaszokowany:" A dlaczego tak myślisz? ..że zostanę..? Magmezja to nei miejsce dla mnie, ale jak pokonam mego ojca i przejmę Uzus połączymy nasze królestwa...I wtedy będziemy razem...Na zawsze...": Uzari pogłaskał Lamyę po policzku poczym pocałował ją...

Uzari nie krył swojego podziwu dla odwagi ksieżniczki Magmezji oraz swego zdziwienia tak często mu towarzyszącemu...:"Lamyo...Czy słuchasz mnie wogóle? Jeśli tak...Odpowiedz mi najpierw..Chcesz by połączyć królestwa i pozbyć isę mojego ojca...? Gdy odpowiesz zrobię jak zechcesz.."

Uzari uśmiechnął się lekko poczym przytulił ukochaną:"Wiedziałem, że mnei poprzesz.."Powiedział całując dziewczynę po karku:" ...Kiedy się go pozbędziemy cały kontynent bedzie nasz...Bez Diamentu albo i z nim..W każdym bądź razie..Musimy go znaleść..I albo zatrzymać albo zniszczyć.."

Uzari ponownie isę uśmiechnął poczym zwrócił sie do księżniczki:" Skoro formalności załatwione czas pomyśleć o przyjemnościach..kochanie..Czyż nie?"

Uzari objął mocno Lamyę poczym pocałował ją w usta lekko je przygryzajac..Gdy skonczył spytał: "Wciąż nei rozumiem dlaczego zalezy ci na mnie księżniczko Lamyo.." Jego slowa jednak szybko rozpłynęły się w powietrzu ustępując błogiej ciszy i namiętnym spojrzeniom obojga kochanków...:"Trochę tu gorąco nie sądzisz najpiekniejsza?" spytał poczym zaczął rozbierać Lamyę całując ją po każdym nowym odsłonietym kawałku ciała...

Uzari nei chciał mysleć teraz o niczym poza Lamyą...To go uwalnialo od zlych myśli i smutku..Przyciągnął dziewczynę do siebie i wszedł w nią...Nie chciał mówić nic...

Gdy akt miłosny dobiegł końca Uzari położył sie obok ukochanej głaszcząc ją po policzku..:" A teraz śpij kochanie.."

Rankiem, gdy Lamya jeszcze spała Uzari wyszedł zostawiając ją w komnacie...

Nagle drzwi komnaty otworzyly się. Do środka wszedł Uzari kłaniając się nisko:"Witaj...i wybacz mi tą chwilową nieobecność...Mialem sprawę do załatwienia..kochanie.." Wyszeptał podchodząc blizej ukochanej i calując ją po szyi:" Jak się masz? Chyba nie najlepiej..czy to przeze mnie?"

Uzari usiadł obok Lamyi poczym objął ją ramieniem:"A więc co się stało?" Spytał troskliwym tonem...

"Och..."Westchnął Uzari kręcąc głową:" Już zawsze będę...Musiałem tylk ocoś załatwić...Ale dobrze wiesz że nie zostanę w Magmezji na długo...Muszę pozbyc sie ojca..."

"Nie bedizesz musiała czekać tak długo...Wystarczy, że powiedzie sie mój plan i to ja zostanę władcą tego kontynentu..Wtedy niczego ci nie zabraknie..." Uzari odwzajemnił uścisk ukochanej poczym pocałował ją w policzek:" Pamietaj..." Wyszeptał jej po chwil ido ucha wstając:" Pójdę juz moja droga...Spodkamy się gdy dokonam swego" Powiedział Uzari poczym ostatn iraz pocalował Lamyę...

Uzari pośpiesznie wyszedł z komnaty nie oglądając się za siebie..Nie zniuslby widoku Lamyi...
"A teraz..Do celu!" Powiedział poczym poszybował na swoim pegazie wprost do groty ojca...

Do komnaty pokornie wszedł jeden z pracowników Krateru...Miał przerażoną minę i ciężko dyszał:" Księżniczko...bo...w..kraterze..był wypadek..i..Jedenastu...z nas...nie..nie zyje..." Jego oddech był płytki i bardzo neispokojny..Mlodzieniec nei wiedział co ma zrobić...

"Dziękuję Szlachetna Księżniczko!" Powiedział robotnik poczym nisko się ukłonił :" Ich rodziny będą ci wdzeczne!" Rzucił na do widzenia poczym ukłonił się raz jeszcze i wyszedł...

Dowódca Armii zjawił się niemalże natychmiast:" O co chodzi Wasza Wysokość?" spytał czarnowłosy młodzieniec kłaniając się nisko poczym stajac w uwaznym skupieniu...

"Tak jest wasza wysokość!" Powiedział Dowódca stajac na baczność:" Ilu żołnierzy wysłać do Krolestwa Ziemi? Wszystkich mamy 120..."

"Tak jest Władczyni!" Powiedział Dowódca poczym odmaszerował szybkim krokiem zwołując wojska...

Nagle wszystkie okna w zamku prysły...Nadeszła zemsta Ranmaela który wraz z uratowanym z Lodowrgo Krolestwa sługą napadli teraz na Magmezję...:"Zniszczę cię ty Suko!" Wykrzyknął Ranmael poczym zwrócil sie do pomocnika:" Zniszcz ją i jej zamek zaklęciem wody oszczedź tylk omój lud..."  Jego slowa były zimne i nie posiadały skrupulów..Ranmael wiedział, ze Lamya nei obroni się przeciw zaklęciu wody..

Uzari w locie wskoczył przez okno do sali tronowej wybijając szybę...przeturlał się parę metrów poczym wstał i pobiegł szukać Lamyi..Gdy spostrzegł ją naprzeciw mężczyzny o płonących skrzydłach natychmiast od nei jpodbiegł i zasłonił ją:" Czego chcesz?!"

Uzari... Jesteś... Ale co ty robisz? Jeśli... Jeśli przeze mnie tobie sie coś stanie... Ja nie wybaczę sobie tego... Ktoś musi kochany poprowadzic wojsko... Dowódca z częścią armii ruszył na królestwo ziemi... To on prawdopodobnie przetrzymuje moją matkę... - Lamya mocno objęła Uzariego a po jej policzkach zaczęły spływac łzy... nie była w stanie wyobrazic sobie co by było gdyby go straciła...

"Nie martw się i zostań pod scianą" Powiedział Uzari zostawiając ukochaną w bezpiecznym miejscu i biegnąc w stronę Ranmaela:"Nie wiem czego chcesz ale nei uda ci się zabić ksieżniczki! Najpierw pokonaj mnie!" Krzyknał do przeciwnika składając ręce i wypowiadając zaklęcie:"Water!" Hektolitry wody zalały przeciwnika oslabiając go i spychając w stronę okna...

Uzari spojrzał teraz na Lamyę..:"Musze cię z tąd zabrać.."Powiedział po chwili :"Oni tu wrócą..Wiem że chcesz bronić krolestwa ale to nie najlepszy moment...Bo oni nie chcą krolestwa tylko ciebie.." Uzari zagwizdał a natychmaist pojawił się jego pegaz:"Zabiorę cie do Uzus.." Poweidział podając ukochanej rękę...

"Ja takze nie znalem swego pochodzenia..A zaklęcie..Pojawiło sie samo..poprostu czułem że musze go użyć.."powiedział Uzari tuląc się do ukochaniej:"A teraz proszę jedźmy do Uzus..tam bedziesz bezpieczna.."